18 juli 2014
|
Door:
Hans Rombout
Aantal keer bekeken
60
Aantal reacties
Kumasi,
Ghana
a
A
14 juli 2014
De dag na de WK finale, maandag 14 juli 2014
We hebben nog geen internet , daardoor kan ik de verhalen er nog niet op zetten… maar schrijven wel. Vandaag ga ik de verhalen afronden van zo’n beetje de eerste week en er wat fotoos bij plaatsen
Het gaat verder goed met ons. Ook met Jessica die bij haar vader is: we hebben dagelijks even contact en de berichten zijn prima. Ze heeft het naar de zin, ze wordt goed verzorgd met gezond eten. Er was toch een staatsecretaris in Nederland die het had over dat gepensioneerden een moestuintje zouden moeten nemen, nou Jessica’s vader ( Aaltjo) heeft het al met veel nederlandse groenten (bijvoorbeeld sla en wortelen). Ze krijgt daar dus veel groenten. Dat is bij ons minder, ghanezen zijn niet zulke groente- eters. Ze eten andere dingen zoals Kinky en Fufu. En ik zie ze daar van genieten. Morgen gaat Candy op zoek naar groenten.
Het leven gaat hier wat langzamer, door de warmte. De mensen in huis lopen ook wat langzamer, weinig energie verspillend. Ik merk langzamerhand dat ik dat ook ga doen!
Vandaag krijgt Candy nieuw haar: de grote bos mooi zwart haar gaat er vanaf, er komt een voor mij geheel nieuw kapsel uit, rodig haar, ik heb dus nu een rooie vrouw. Mooi om te zien, maar bij Candy staat bijna alles goed!
Wesley verveelt zich een beetje, wil graag een bal kopen, maar zijn neefje heeft nog geen tijd. Pas aan het eind van de middag heeft hij zijn bal.
Opa laat de videoos zien van de trouwerijen van Candy jongste zus Maamelee en Martha, een andere zus van Candy die we nog niet gezien hebben, ze zit in Zuid Afrika waar ze woont en werkt als kapster. Candy heeft haar wel eens aan de telefoon gehad, maar verder nooit gezien. Het is een zus die wel haar vader als vader heeft, maar een andere moeder. Ze was lang niet bekend in de familie. In de woonkamer staat een mooie foto van haar en ze is ook wel bij de andere zussen geweest. Misschien zien we haar een volgende keer.
Lucinda is sinds zaterdag mijn grote vriendin: het duurde lang voordat ze mij een handje gaf, en daarna kwam ze met enige aandrang op schoot zitten. Maar nu is ze niet meer bang, we hebben zelfs samen gewandeld. Het is een leuk kindje, springertje, en ze is al 5 jaar. Ze is de jongste in huis. Vanmorgen is ze niet zo fit, daarom ook niet naar school. Maar s’middags is ze weer helemaal er bij.
Ze blijft niet lang de jongste, want Porscha is al 6 maand zwanger