15 juli 2014

Dinsdag 15 juli 2014
Het is vandaag een heel rustige dag voor ons, veel binnen zitten, een balletje trappen met Wesley, lezen, achter de computer en kletsen, vooral met Solomon. Er gebeurt vandaag niet veel bijzonders.
Het is de bedoeling dat Candy en Solomon donderdag naar Accra gaan voor een begrafenis. De man van Candy’s nichtje uit Brussel, Mamee, is eind juni vermoord! Ik kwam thuis van mijn werk, ergens eind juni, toen Candy mij vertelde dat hij vlak buiten Accra vermoord is, heel onduidelijk wat er gebeurd is. Het schijnt een ruzie geweest te zijn, hij is met messen omgebracht, waarschijnlijk daarna begraven, maar de politie is getipt en daarna zijn 2 vrouwen en 7 of 13 mannen opgepakt. Ik schrok wel even toen Candy het vertelde, ze was ook erg verdrietig en vooral voor Mamee die regelmatig een periode bij ons in Assen is geweest, is het een drama, en ook voor haar twee jongens. Ze was gek met haar Philip.
Philip zou zaterdag a.s. begraven worden: dat zou betekenen dat Wesley en ik samen bij Opa en Oma zouden blijven, een dag of 5. Uiteraard krijg ik allerlei instructies van Candy, maar de medicijnen voor Wesley hoef ik niet te verzorgen, dat moet Opa doen, géén vertrouwen in Hansje…. Mamee en haar kinderen zijn inmiddels ook in Ghana voor de begrafenis, samen met Candy’s zus uit Brussel Charlotte. Ze moeten van alles regelen voor de begrafenis.
S’avonds komt het bericht dat de begrafenis een week later wordt, dus de hele planning wordt anders. Solomon haalt Jessica donderdag op uit Accra, en ze komt dan ook naar Opa en Oma. We gaan dan samen op donderdag 24 juli naar Accra, en blijven daar dan de laatste week, we gaan dan ook nog even naar Jessica’s vader en Candy gaat naar de begrafenis. Betekent ook dat we nog een week in Kumasi blijven.
Vandaag maak ik ook kennis met Maamelee’s man. Hij komt langs. Grappig is dat hij haar wil knuffelen, maar dat Maamelee dat niet wil en naar mij wijst en zegt “that’s my husband”…. . Hij ziet er wel sterk uit, dus toch maar even oppassen… Maamelee is overigens wel mijn favoriete. Ze is rustig, lief, zorgzaam richting mij, altijd aan het zorgen voor iedereen en heel mooi! Ik zou het heel leuk vinden haar een keer Nederland te laten zien. Misschien dat we gaan proberen haar volgend jaar op ons tienjarig trouwfeest te laten komen.